ไปฟังธรรมะมาได้ความรู้ว่าความเบื่อมีสองแบบ
- เบื่อเพราะ "โทสะ" จะมีเป็นคู่ อันนี้ไม่ดี อันนั้นดีกว่า เช่นเบื่องาน เบื่อเมีย เบื่อคน ฯลฯ
- เบื่อเพราะ เห็นสภาวะรูปนามความความเป็นจริง ว่ามันไม่เที่ยง เปลี่ยนแปลงตามเหตุปัจจัย และไม่อยู่ในอำนาจบังคับ ไม่น่าเอาไม่น่าเป็น
เบื่อแบบที่สองไม่สามารถสร้างธุรกิจได้เพราะ ใกล้นิพพานไปละ ความทุกข์มีอยู่แต่เข้าไม่ถึงใจ แต่ความเบื่อแบบที่หนึ่งคนที่ไปมีกันทุกคน เมื่อความทุกข์เข้ามาถึงใจ เกิดปรุงแต่งเป็นอารมณ์ไม่พอใจอยากหนีให้พ้นๆ เช่นนั่งรถเมล์แต่ไม่เท่านั่งนานๆก็เบื่อ ใจก็ดิ้นๆอยากซื้อรถ พอมีรถก็เบื่อรถแบบเดิมๆ ก็ไปแต่งรถ แต่งจนเต็มที่ ก็เริ่มเบื่ออยากไปหารถคันใหม่ ไม่มีที่สิ้นสุด
เจ้าของบริษัทเขาก็รู้เรื่องนี้ก็พยายามทำให้คนเบื่อบ่อยๆ รถยนต์ก็อย่าให้มันดีมาก แบ่งซอยๆเป็นหลายๆ รุ่น รุ่นสวยๆก็แพงหน่อย รุ่นถูกๆ ก็ออกแบบให้มันดูโลๆ เข้าไว้ ปีสองปีก็ออกรุ่นใหม่ ยั่วน้ำลายเราเล่น
หัวใจสำคัญคืออย่าให้ลูกค้าเรามี "สติ" ยั่วกิเลศเข้าไว้ถ้ามีสติเห็นความจริงบ่อยๆ จะกลายเป็นเบื่อประเภทที่สอง แล้วจะขายของไม่ได้
ทุนนิยมช่างโหดร้าย
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น
สงสัยอะไรถามได้ครับผม